ŞÖMİNE

Emine İnce

Yanan şöminenin sıcaklığı, içinde ki müziğin güzelliği içimi ısıtıp, ruhumu dinlendirdi.
Sabahtan beri Isparta’nın karanlığı, her tarafının karla kaplı olmasını, ülkem de olan acımasızlıkları izledikçe vücudum dondu, ruhum karardı. Donuyorum, üşüyorum. Kızıyorum. Bitsin artık diyorum bu olumsuzluklar.
Bu zamlar, bu gam, kederler düzelir mi bilemiyorum. Akşama yine motorine zam gelecekmiş. Bana ne benim arabam mı var? Demeyi ne çok isterdim. Ama öyle değil ki motorine gelecek zam, her şeye gelecek demektir. Başımı kaldırdım. Şömine yanıyor sıcacık. Müzik çalıyor. Haydi dert etme diyor sanırım. Dilini anlamıyorum ama ruhumu okşadığını hissediyorum. Ne dert etmeyeyim. Yine Isparta geliyor aklıma. Yetmiş yaşında ki adamcağız yalnı# başına yaşadığı, soğuk evinde donarak ölmüş. Hastalar ne çok üşüyorlardır. Yeniden başka hastalıklar kazandılar mı acaba? Evlerde her şey elektrikle çalışıyor, bazı evlerde soba kurulamıyor. Benim oturduğum evlerde de soba bacası da yok.
Yazmaya ara vermiştim. Ne yazayım ne anlatayım bilmiyorum. Valla ben bilmem herkes mutlu ise, ben de mutlu oluyorum. O zaman o kadar çok yazacak şeyler buluyorum ki, bu fazla oldu diye bir kısmını da kesiyorum. Şimdi herkes çok gelen faturalara kızıyorlar ya ben de kızmıştım. Aralık ayının on birinde İzmir’e geldim. Bulaşık makinesini kullanmıyorum. Fırını bir kez kullandım Aralık ayında. Aralık ayına gelen elektrik faturası 156 lira. Çok kızmıştım, ama herkesin faturasını görünce sesimi çıkarmadım. Korkuyorum Isparta’ya çok yüklü fatura gelebilir. Tamir parasını da faturalara yansıtırlarsa hiç şaşmam. Allahım hepimizin yardımcısı olsun.
Bu arada Isparta Belediye Baskanı’na da çok kızdım. Bir felaket gelince herkes biribirine yardım eder. Yapılmak istenen yardımları kabul etmiyorsunuz neden? Böyle zamanlarda parti mi düşünülür. Düşünüyorum da bu ayrıcalıkları gidermek de cumhurbaşkanının görevi değil mi? Önce cumhurbaşkanına ve eşine geçmis olsun diyor, acil şifalar diliyorum. Nasıl olsa dışarda ki devletlere bile arabuluculuk yapabiliyorsunuz bizim ülkemizde de barışı sağlayabilirsiniz. İnanıyorum buna. Bu millet ayrı gayrı kalamaz. Deptem olunca nasıl bir araya geldik. Bu vatan bizim. Her zaman birlik olmalıyız. Bir olunca her zorluğu aşarız.
Bak kimseye kalmıyor bu dünya. Şair de öyle demiş. ” sevelim, sevilelim dünya kimseye kalmaz.
Şömine çıtır çıtır yanıyor. İçindeki müzik de o kadar güzel ki, içimi isıtıyor. İcim kıpır kıpır. Siz de şominenizi yakabilirsiniz. Diji Türk’te 433, 434, 435’te.
Saygı, sağlık, selam ve sevgilerimi gönderiyorum size. Hoşça kalın